Po wyskoku w Tatry tydzień wcześniej teraz decydujemy się na trip blisko domu i w pełnej 4 osobowej ekipie. Kamil przygotował trasę jaką możemy/powinniśmy zrobić. Ustalił na niej 4 podjazdy. Także w planach było co jechać. Ustawiamy się w Bielsku-Białej koło jednego z marketów. Pakujemy się na rowery i śmigamy w stronę Skoczowa. Droga pusta, także jedziemy praktycznie równo i sobie rozmawiamy. Dojeżdżamy do świateł w Skoczowie. Czekamy na zielone a tu za nami słychać głośne jebudub! Odwracamy się, a tam jakiś młody gimbus wyrżnął orła na skuterze. Droga zasypana jakimiś klamotami z jego bagażnika i kuferka. Chłopak zbiera co może, auta trąbią a my skręcamy na Ustroń. Po spokojnym kręceniu odbijamy znowu w lewo i zaliczamy pierwszy podjazd na Równicę. Na górze tradycyjnie zdjęcia i spoglądanie na na okoliczne szczyty.


Zjeżdżamy z Równicy i pedałujemy do Wisły. Tam postój na Orlenie. Kawa, Izotoniki i kierunek Szczyrk. Po drodze stajemy na skoczni w Malince. Robimy zdjęcia.


Po chwili zbieramy się z parkingu, a tutaj nagle podjeżdża sportowy mercedes. Wysiada mały chłopaszek. Ja od razu wypalam, że to Stoch. Chłopaki w śmiech. Bekę mieli ze mnie. Wsiedliśmy na rowery i rura w kierunku Salmopolu. W trakcie podjazdu mija nas ten biały mercedes. Mówię, że to Stoch, a chłopaki znowu leją ze mnie. Docieramy na szczyt.

Myślimy jak dalej kontynuować trip. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby jechać wg planu. Dlatego zjeżdżamy do Szczyrku i robimy postój pod Lewiatanem. Najlepszy posiłek zrobił Kamil. Wypił bodajże jogurt naturalny, zjadł batona i popił energetykiem:) Prosiłem tylko, żeby jechał ostatni, bo jak zacznie zwracać tą mieszankę, to przynajmniej nie na nas:) Ruszamy, wjeżdżamy do centrum i widzę, że ktoś skacze na obiekcie. Po chwili gość na przystanku mówi, że kadra trenuje. Wracamy więc pod skocznie. Bez problemu wjeżdżamy aż do zeskoku. 5 minut stania i mistrz olimpijski Kamil Stoch już jest obok nas. Obok nas również - jego mercedes:)

Za moment pojawił się także Piotrek Żyła, zrobił swoje słynne "he he he":) i poszedł do klubu. My po chwili sportowych emocji wracamy na trasę. Dojeżdżamy do Łodygowic i Arek z Raciborza mówi, że musi nas już opuścić. Przybijamy piątala i we trzech uderzamy na Żywiec. Kamilowi już zaczyna wariować żołądek. Chłopak po takiej mieszance musiał wpaść na Orlen. Kto by nie musiał. Decydujemy się, że na Żar nie wjeżdżamy. Pozostał nam Kocierz. Kamil mocno naciska, żeby również ten podjazd odpuścić. Arek z Jaworzna idzie jednak w zaparte, że tam dzisiaj chce wjechać. Kamil nie ma wyboru, przyjechał autem z Arkiem, więc wjechać musi:) Pedałujemy i po kilkudziesięciu minutach widzimy tabliczkę Spa.

Arek wjechał pierwszy, ja tuż za nim. Kamila nie było. W końcu zadzwoniliśmy do niego. Ja się zatrzymywałem na podjeździe co ileś metrów, żeby do mnie dojechał, ale na ostatnim odcinku zrobił sobie dłuższy odpoczynek. U góry uzupełniamy elektrolity i czeka nas piękna nagroda - zjazd w stronę Andrychowa. W Targanicach zahaczamy o market. Redbull, woda i jedziemy na Porąbkę. Jeden konkretny podjazd a później non stop z górki. W Kobiernicach lecimy w lewo na Bielsko. Kamil ponownie odstaje. Coś nie tak z jego dyspozycją. Na kolejnym podjeździe umawiam się z Arkiem, że wracam już sam do Bielska zwłaszcza, że miałem napięty terminarz. Wpadam do auta i zaczyna padać deszcz. Chłopaki bodajże 40 minut po mnie docierają do swojej bryki.